Bir romandaki en güçlü kötülüğe sahiptim, Kontes Edina. Daha doğrusu, erkek başrole suikast girişiminde bulunan kötü adam, kalbini aldı ve komşu bir ülkeye sattı. Ve kalbini geri alana kadar erkek başrolden kaçınmak için her şeyi denedim. Ama sonra, onu kanlı bir gecede buldum. Bakışlarımı kaçırıp onu orada bırakmaya çalıştım ama durumu çok korkunçtu. ‘Sadece bu sefer ve sadece bu sefer! Sana yardım edeceğim ve hiçbir şey bilmiyormuşum gibi davranacağım!’ Bununla birlikte, bu onunla ilk karşılaşmam olduğu için, bir dahaki sefere erkek başrolü orada bırakmanın daha iyi olacağını düşünüyorum. Ona bir kez olsun iyi davranıp, borcumu ödeyip her şeyin üstesinden gelmeyi tercih ederim! “Hayır, nezaketine ihtiyacım yok.” Ama… bence erkek başrol beni çok fazla küçümsüyor… Bütün bunlardan kurtulabilir miyim? ****** “Beni zehirleyip peşimden suikastçılar gönderdiğiniz günleri hala hatırlıyorum.” “Oh haha…” “Yine de, bir kez daha Kontesi seviyorum.” “Bir dakika ne?” Sadece bir yıl önce beni düşman olarak gören erkek başrol şimdi bana kötülüğü itiraf ediyor. “Bu beni deli gibi göstermiyor mu?” Donmuştum ve hiçbir şey söyleyemedim, ama deli gibi hisseden bendim. “Ama sorun değil. Çünkü ben çılgın bir piçim.” Derin bir sesle bana fısıldadı. Onun değişmesinden hoşlanmadığımdan değildi… Ha. Bu çok fazla. O tam benim zevkim- Ne yapmalıyım?
